In de 9e eeuw hebben de Arabieren een vrucht meegenomen uit Perzië, die in het Perzisch 'naranj' heette. Iedereen vond de vrucht heerlijk, iedereen wilde hem gaan kweken.
In Spanje sprak men van 'naranga', in Italië van 'arancia'. In Frankrijk werd de 'a' een 'o', in verband met de naam van de stad Orange, een belangrijk knooppunt in de handel in sinaasappels: 'orange'. In het Nederlands sprak men van 'oranjeappeltjes' of 'appeltjes van oranje'. Sinaasappels hebben vaak een oranje kleur: de naam van de vrucht werd ook de naam van de kleur.
SINAASAPPEL
In de 16e eeuw haalden de Portugezen een veel zoetere vrucht uit China, en verhandelden die over de hele wereld. In veel talen is de vrucht daarom genoemd naar de Portugezen: in het Turks heet de vrucht 'burtukaal', in het Italiaans 'portogallo'.
In het Nederlands is de vrucht genoemd naar het land van herkomst: China's appel, dat werd sinaasappel. In het Duits in omgekeerde volgorde: 'Apfelsin', in het Russisch 'apel'sin'.
De Franse stad Orange dankt zijn naam hieraan omdat dat lang geleden het centrum was voor de sinaasappelhandel. Het Nederlands koningshuis dankt zijn naam op haar beurt weer aan die stad, dat dus eigenlijk sinaasappel betekent.
Het is een mooie woordspelling dat het Nederlandse koningshuis wordt verbonden met de kleur oranje. Dit is tot op de dag van vandaag gebleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten